| |
วงศ์ |
Cucurbitaceae |
| |
| |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Gymnopetalum chinense (Lour.) Merr. |
| |
| |
ชื่อไทย |
ขี้กาดง, กะดอม |
| |
| |
ชื่อท้องถิ่น |
มะกะดอม(คนเมือง) |
| |
| |
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ |
ขี้กาดงเป็นไม้เถาลำต้นเป็นร่อง มีมือเกาะ |
| |
| |
ใบ |
ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไต สามเหลี่ยม ห้าเหลี่ยม หรือเป็นแฉก กว้าง 3-10 ซม. ยาว 4-10 ซม. โคนเว้ารูปหัวใจ ผิวใบสาก |
| |
| |
ดอก |
ดอกแยกเพศ อยู่บนต้นเดียวกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อ กลีบเลี้ยงเป็นหลอดยาว ปลายแยก 5 แฉก มีขนเป็นมันเลื่อม กลีบดอก 5 กลีบ สีขาว โคนติดกันเล็กน้อย เกสรเพศผู้ 3 อัน ดอกเพศเมียออกเดี่ยว กลีบเลี้ยง และกลีบดอกเหมือนดอกเพศผู้ |
| |
| |
ผล |
ผลสีแดงอมส้ม รูปไข่แกมรูปขอบขนาน ผิวสาก มีสัน 10 สัน เนื้อสีเขียว เมล็ดรูปรี มีจำนวนมากขอบขนาน ผิวสาก มีสัน 10 สัน เนื้อสีเขียว เมล็ดรูปรี มีจำนวนมาก |
| |
| |
สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ |
- ผลหรือเครือ ต้มผสมกับหญ้าปีกแมงวัน(กรดน้ำ) ลูกใต้ใบ หญ้าปันยอด เป็นยาแก้อาการปวดกระดูก บำรุงเส้นเอ็น และบำรุงเลือด(คนเมือง)
|
| |
| |
อ้างอิง |
เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
|
| |
| |
สภาพนิเวศ |
พบขึ้นตามที่รกร้าง ทุ่งนาและทุ่งหญ้าทั่วไป |
| |
| |
เอกสารประกอบ |
|
ผลการค้นหา 
